<!-- MEFHUM.ORG -->
<!-- samet altun -->
<!-- samet cevher -->
<!-- 

nom du projet: MEFHUM.ORG
version: 3.2.5
auteur: Samet Altun
contact pour tous les sujets: s.altun@mefhum.org
-->

<!-- 
I

Biliyorsunuz parkların 
Sizi çağıran tarafları 
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı 
Orada saklanıyor onlar 
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada 
Bir yağmur öncesinin loş sokaklarıyla 
Dağınık mavisiyle gözlerinin 
Sevgi vermez kadın uçlarıyla 
Korkuya, sadece korkuya sığınmış olarak 
Eskimiş, kurtlanmış ikonlarıyla kiliselerinin 
Yalvaran bakışlarıyla -nasıl da sevimsiz- 
En kötüsü, belki en kötüsü 
Bir duygu açlığıyla soluyarak 
Parklara yerleşiyorlar, parkların 
Onları çağıran köşelerine 
Bir karıncayı selamlıyorlar, besili, siyah 
Bacak aralarından 
Çömelmiş, öyle sakin 
Selamlıyorlar 
“Günaydın” diyorlar atılmış bir kâğıt parçasına 
Kuleler yapıyorlar ayak parmaklarından 
Birinci katta bir kibrit çöpü oturuyor 
Acılar alıp veriyor dünyadan 
Dillerini gösteriyorlar, diz kapaklarını 
Bir sıkıntı şiiri gibi 
Sıkıntı 
İşte 
Tam orada duruyorlar.

II

Bu kimin duruşu, bu sizin en gülmediğiniz saatlerde 
Her cümlede iki tek göz, bu kimin 
Ya da kim korkuttu bu kadar sizi 
Bu nasıl sevişmek, üstelik bu kadar hızlı 
Ya da tam tersine 
Boş vermek öperken, severken boş vermek sevmelere 
Sulardan ürpermek gibi dokununca, 
Ya da ben kimi sarmışım böyle kollarımla 
Kime söz vermişim, biraz da unutmak gibi 
Denir mi, ama hiç denir mi, iş edinmişim ben 
İş edinmişim öyle kimsesizliği 
Kendimi saymazsam – hem niye sayacakmışım kendimi – 
Çünkü herkese bağlı, çünkü bir yığın ölüden gelen kendimi 
Konuşmak? konuşuyorum, alışmak? evet alışıyorum da 
Süresiz, dıştan ve yaşamsız resimler gibi.

Ne çıkar sanki sardıysam sizi kollarımla 
Unutmak, belki de unutmak olsun diye mi 
Onu da tatmak gibi 
Oysa ne bir evim oldu, ne de bir yerim var şimdi gidecek 
Ama gitmenin saati geldi 
Kirli bir gömleği çıkarıp asmak 
Yıkayıp kurutmak ister ellerimi 
Su içmek, saati kurmak ve sebepsiz dolaşmak biraz da 
Açınca camları – diyelim camları açtık ya sonra? – 
Sonrası şu: ben bir camı, bir perdeyi açmış adam değilim 
Bilirim ama çok bilirim kapadığımı 
Öyle iş olsun diye mi, hayır 
Bilirim içerde kendimi bulacağımı 
Dışarda görüldüysem inattan başka değil 
Evet, çünkü bu karanlık işime en geleni 
Kendimi saklıyorum ya, bir yığın ölüden gelen kendimi 
Oramı buramı dürtüyorum, bunu sahiden yapıyorum 
Ve açıyorum bütün muslukları 
Diyorum sular mı böyle, sular mı olmalı 
Ne geldiği, ne de gittiği yer belli 
Olmuyor, gene kendimi düşünüyorum 
Alıştım istemiyorum.

III

Binlerce, ama binlerce yıldır yaşıyorum 
Bunu göklerden anlıyorum, kendimden anlıyorum biraz 
İnsan, insan, insandan; ne iyi ne de kötü 
Kolumu sallıyorum yürürken, kötüysem yüzümü buruşturuyorum 
Çok eski bir yerimdeyim, çürüyen bir yerimden geliyorum 
Öldüklerimi sayıyorum, yeniden doğduklarımı 
Anlıyorum, ama yepyeni anlıyorum bıktığımı 
Evlerde, köşebaşlarında değişmek diyorlar buna 
Değişmek 
Biri mi öldü, biri mi sevindi, değişmek koyuyorlar adını 
Bana kızıyorlar sonra, ansızın bana 
Kimi ellerini sürüyor, kimi gözlerini kapıyor yaşadıklarıma 
Oysa ben düz insan, bazı insan, karanlık insan 
Ve geçilmiyor ki benim 
Duvarlar, evler, sokaklar gibi yapılmışlığımdan.

Bilmezler, kızmıyorum, bunu onlardan anlıyorum biraz 
Erimek, bir olmak ve unutulmak içindeki onlardan 
Ya da bir başkaca şey: ben kendimi ayırıyorum 
O yapayalnız olmaktaki kendimi 
Böyleyken akıp gidiyorum bir nehir gerçeği gibi 
Sanki ben upuzun bir hikaye 
En okunmadık yerlerimle 
Yok artık sıkılıyorum.

IV

Biliyorsunuz, size geldim sadece 
Kapınızdan aldım, ballı çöreklerinizden 
Peki bu sevinmek niye? 
Girdim ki içeriye yıllardır soyunuyordunuz 
Ve işte giyiniyordunuz yıllarca 
Bir Mısır, bir Roma, belki de bir Yunan elleriyle 
Eski bir insandınız merdiven gıcırdıyordu 
Her eski daha bir eskiyi uyarıyordu 
Otlar ve geyikler duruyordu tanımsız sadelikler içinde 
Sesler mi? acı sesler geliyordu erkeksiz, yanık 
Bir türlü bakıyor, gene bir türlü soluyordunuz işte 
Düşündüm, ama merdiven gıcırdıyordu 
Olmazdı sanki gıcırdamasın, ürpermesindi bir yerimiz 
Biliyorsunuz olmazdı 
Ağzımız koksun, ama koksun, biz iğrençliğe de varız 
Yatalım, leş gibi yatalım, öylesine alıştığımız ki bu 
Bir kumru bir kumruyu tamamlasın 
Bir yılan, bir fare bir deliği kapasın bu 
Sadece bu.

Bak göreceksin nasıl da ayrılmak istiyoruz sonra 
Nasıl da kaçmak istiyoruz birbirimizden 
Yeniden yeniden yeniden 
Yeniden hazırlanıyoruz 
Sanki bir güzelliği ödüyoruz 
Belki bir güzelliği ödüyoruz.

V

Biz olmayan insanlarız, ya da çok kuşkuluyuz – böyle 
Nereden geldiniz, tam sizi soracaktım – böyle 
Biraz da soğuk almışım, biraz da içki, biraz da bahçe 
Yukarı çıkalım, hadi çıkalım, annem çay pişirir size 
Çünkü o bizim yukarda her zaman bir mavi olur 
Güneşler girer çıkar ellerinize 
Biriyle konuşuyorsunuz, olmayan biriyle, hadi sevinin 
Kim bilir, belki de buluşursunuz 
Söz verip sizi bekletenlerle 
Sonra da çıkarız – niye olmasın – bahçeye çıkarız birlikte 
Otlara basarız, dallara değeriz, bunları hep yaparız 
Biraz da susmalıyız. İnsan bir şeyler aramalı kendinde.

Dedim ya, annem de var, ama çay pişirmez size 
Durur da durur işte yıllanmış heykeller gibi 
Bilmem ki, bilmiyorum da, belki de benim annem yok 
Belki de öyle beyaz ki, alışmış görünmezliğe.

Nereye gidiyorsunuz ama nereye 
Sanki biz olmayan insanlarız biraz da kuşkuluyuz 
Ya da çok kuşkuluyuz – böyle.

VI

Yüzümü size çeviriyorum, siz misiniz? 
Elimi suya uzatıyorum, siz misiniz? 
Siz misiniz, belki de hiç konuşmuyorum 
Belki de kim diye sorsalar beni 
Güneşe, çarşıya, kadehe uzatacağım ellerimi 
Belki de alıp başımı gideceğim 
Biliyorsunuz ya bir ağrısı vardır gitmenin 
Nereye ama, nereye olursa gitmenin 
Hüzünle karışık bir ağrısı.

İşte bir denizdeyim, dalgalar ortasında 
Kim olsa denizci der, denizden anlayan der bana 
Adımı bilmeden der, adımı bilmeden 
Şafaklar kadar güzel adımı 
O zaman bir kıvrılandır, bir kuruyandır dudaklarım 
Ve gittikçe sıkılmaktır ülkesi sıkıntının 
Sanki bir yokluğa, bir çaresizliğe bakar gibi 
Nice yüzler görürüm, nice değişik kıyılar 
İnsanı, o kayalar gibi sert insanı 
Bekledikleri kadar.

Bir ağız, bir tütün, bir mızıka gerçeği gibi 
Varınca kıyıya birden 
Değilsin artık gemici.

VII

Bana bir şeyler söylediniz, anlamadım 
Bir cümle, iyi bir söz, gene anlamadım 
Doğrusu hiç anlamadım, siz ne demiştiniz? 
Ben ne demiştim, ve çekip gitmiştim sonra 
Öyle ya, niye hiç değişmedi bakışlarınız? 
BİTMEDİ, DİYORUM BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.

O gün bugündür işte – ben mesela 
Çok usta bir avcının gözleri karşısında 
Bir çocuk olarak taptaze oyuncakların 
Ve çok ölçülü saatlerinde ev kadınlarının 
Ki birdenbire açılan kucaklarında 
BİTMEDİ, AMA BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.

Bitmedi anlaşıp soyunduğumuz gün – o beyaz 
Bir taşı kaldırdığımda o akıl almayacak yaşayış 
Tanrıyı sorduğumda, olur ya, günün birinde tanrıyı 
Odama kapanıp saydığımda ayak parmaklarımı 
Kapımı çaldıklarında – bunu size söylüyorum anladınız 
Kaykılmış, büyümüş gözleriyle onların 
Kim der ki yalan ve yalandır orda konuştuklarımız 
BİTMEDİ, DAHA BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ

Üstelik bitecek gibi değil 
Biri kopmuş ayağından, biri kopmuş kimsesizliğinden 
Sımsıkı tuttuğu dönerken köşeyi 
Elinde bir bıçakla 
Ve öldürmek isterken – kimiyse kimi 
Gülünç, sebepsiz, bilinç altı 
Ama tutalım, koyvermeyelim 
Tutalım koyvermeyelim bırakın kibarlığı 
Yanılmak kolay, üstelik çok belli işte yanıldığımız 
BİTMEDİ, DİYORUM BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.

Paralar bozduruyoruz, gereksiz eşyalar alıyoruz bu yüzden 
İçtikçe içiyoruz o çocukluk günlerinin yüzüyle 
Birimi öldü ne, selviler, mezar taşları, kalabalık 
Ya da bir masal mı söyleniyordu, hiç mi bitmeyecek bir 
Masal 
Kimbilir n’olduydu gene 
İşte bir sevgilinin bırakıp gitmesi üzerine 
Apışıp kaldığımız, yatıverdiğimiz yemekten sonra 
Saatin kaç olduğu – üstelik sorulmaz ki 
Sabah kadar sabaha 
Uyuyup uyandığımız 
BİTMEDİ, DİYORUM BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.

Evlere sığamıyoruz, öylesine büyüdü ki vücutlarımız 
Ve konuşmalarımız, öyle büyüdüler ki peşi sıra 
Hani hep bir olup da eve taşıdıklarımız 
Kahveden, meydandan, sokak içlerinden 
Bulup da çıkardığımız 
Konuşmalar:

– Biri geliyor sözü değiştirelim 
– Yürüsek açılırdık 
– Bu ne uzun bakmak kendinize 
– Ağzım mı kokuyor ne, yaa!.. çok kötü günümdeyim 
– Akşama bezik, evet, siz ne içerdiniz? 
– Annem mi, çok sevinecek.. 
– Belki de sinemaya gideriz.. 
– Bilirsin erken kalkmalı, yarın.. (gülüşler) yok canım! 
– Siz yarın deyince aklıma ölmek geliyor, katıla katıla ölmek 
– Bana kalırsa.. 
– Evet size kalırsa 
– Bana kalırsa şimdiden eğlenelim 
– Sus! 
– Biri geliyor 
– Biri geliyormuş sözü değiştirelim

Yengemin başı ağrıyor, tek sebebi büyümek 
Masalar, tabaklar, hani şu kirazlar koyduğumuz 
Kalmadı adım atacak yer bu yüzden 
Oğuza söylemeli, bir daha çiçek getirmesin 
Lale de saçlarını kestirmeli 
Sonra gereksiz eşyalar var, bir gün oturup konuşalım 
Örneğin şu hasır koltuk neye yarıyor 
Bana kalırsa babamın mineli saati 
Tek başına bütün bir odayı dolduruyor 
Hele annemin güneş gözlükleri 
Yarından tezi yok, çakımı, kol saatimi, eldivenlerimi 
Aaa! Kitaplarınız 
BİTMEDİ, DAHA BİTMEDİ ŞAŞKINLIĞIMIZ.

Üstelik bitecek gibi değil 
Çok yaşlı bir kadın yün eğiriyor – düpedüz ilgisizlik 
Bisiklet yarışları, akşam gezintileri, insan ne güzel eğleniyor 
Bir hırsız giriyor ellerinize, polisler hırsızı kovalıyor 
Daha akşama çok var – olsun – biri sizi öpmeye hazırlanıyor 
Bense berbere uğrayacağım, şu saçlarıma bakın! 
Üstelik bilmiyorum bu şarapları nasıl içiyoruz 
Balıkları nereden geliyor soframızın hele 
Yıllardır ama, yıllardır neyi koysalar önümüze 
Alıştık, sadece bir türlü bakıyoruz.

İşte biz böyle yapıyoruz.

VIII

İnsan doğduğu günleri iyi bilmeli 
Size çiçekler aldım, adımı yazdım üstüne, iyi bilmeli 
Korkunç bir Yahudi, korkunç bir pastayı bölüyordu ikiye 
Bir avlu taptaze bir çaydanlığı gösteriyordu giderek 
Oo! Demek bütün insanlar çay içecek 
Bilmem, çok uzakta biri sevindi 
Sonra ben sevindim; acı mı, sevinç mi, ama bilmeden 
Belki de ilk olarak vardım ayakta durmanın tadına 
Sıktım ki sıktım bir ara dişlerimi 
Bir bakış, bir korku, ya da gereksiz bir eşya 
Yani ne varsa atılması gereken sırtımda 
Önce yavaş yavaş, sonra hızlı hızlı 
Ve bir Ortodoks kabalığınca içten 
Soyundum, yıkandım, ki görülmemiştir böylesi 
Aklıma geldi derken; acı mı, sevinç mi gene aklıma 
Ben ki bir ölüyü beklemekle geçirdim geceyi 
Bir ölüyü ve ölünün bütün inceliklerini 
Size çiçekler aldım, adımı yazdım üstüne, biraz da bunun için 
Gözlerim görüyordu, öyle ki, benden ayrı görüyordu gözlerim 
Dişlerim ağrıyordu, denir ki ayrıca ağrıyordu benden 
Bilmem çok uzakta biri sevindi 
Sonra ben sevindim, kadınlar sarışındı 
Ben biraz esmerdim, o kadar 
İşlerim kötü gitti 
Bilseydim katılırdım savaşlar oldu ötemde 
Yaşayanlar güzeldi 
İnsan doğduğu günleri iyi bilmeli.

Geçen yıl korkulu bir çağda uyandım 
Sur dışlarına çıktım, sıcak havaları severdim 
Mezarları gördüm, müzeler daha güzeldi 
Annem sevinmek için boncuklar alıyordu çarşıdan 
Ben boncuğu sevmem, hele kırmızı hiç sevmem 
Demek çok uzaklarda biri sevindi 
Sonra ben sevindim, o ben ki işte bütün gün 
Bir ölüyü bekledim ve ölünün bütün inceliklerini 
Biri bir cinayetten dönüyordu, şan getiren bir cinayetten 
Biriyse bir köleydi, kâğıtlar kalemler içinde 
Akşamlara dek bir masa katılığınca gün 
Ama o gün bugündür ayrılmadım ben 
Ayrılmadım işte o 
Beklediğim ölüden.

Pek yakınım olacak, karım, ya da kızkardeşim 
Belki hiçbiri değil, sadece bir kız 
Öyle ki, biralar, yaz günleri, onunla biraz güzeldir 
Ama çok iyi bir günde çıldırıverdi 
Yalnızlıktan 
İnsan doğduğu günleri iyi bilmeli 
Sonra temizce bir yemek yemiştim, hatırlıyorum 
Dövülmüş kısraklar gibi uyumuştum 
Bir şeyler ummuştum, umudu kesmek gibi 
Sonra da gürültüler yapmak için dışarı çıktım 
Kocaman bir adamdı dışardakiler 
Bilmem, böylece kaça çıktı bekledim ölüler 
İşte her bakımdan kendini arıyordu biri 
Şaşırmış arıyordu – ben miydim neydim – 
Yıkılmış, bunalmış, sürgün içinde 
Kendini arıyordu, aynı renk, aynı biçimdeki kendini 
İnsan doğduğu günleri iyi bilmeli.

Koşup duruyorken, önce aşkların peşi sıra 
İyi günler, serin evler, baygın kokulardan gelen aşkların 
Bu sanki en azından tanrıyla işbirliği 
Ya da buluşmak gibi özüyle insanların 
Oysa bir sığıntıydım çok uzaktan bir gülmeye 
Yalvaran gözleriyle – açılmış açıldıkları kadar – 
Ya da bir tilki avında kim bilir kimin inceliği 
– Gözleri, ufukta bir yerdi işte gözleri – 
Belki de yer alıyordum korkuyla avuntu karşısında 
Belki de yitirilmiş, yok bakacak bir yeri 
Ya da bir ölüydük işte ve ölünün bütün incelikleri 
Size çiçekler aldım, adımı yazdım üstüne, iyi bilmeli 
Korkunç bir Yahudi, korkunç bir pastayı bölüyordu ikiye 
Bir avlu taptaze bir çaydanlığı gösteriyordu giderek 
Oo! demek bütün insanlar çay içecek 
Hayır! Çok uzakta biri sevindi.

IX

Artık ne uyanmak için bu sabahlar 
Ne de bekliyoruz, beklemek için değil 
Üstelik ne de bir karanlıkta anlatıyoruz bu düşünceyi 
Ne açıp da ağzımızı tek kelime 
Yok, hayır, kaskatı durmuşuz sadece 
Durmuşuz; ölümü, acıyı, daha neleri durdurmak için 
Evet bir de cins tuzaklar kurmuşuz gözlerimize 
Tuzaklar ve sanırım herkesin işi bizi anlamak 
Biz ki dört kişiyiz evde; ben, çocuklar ve karım 
Artık adını sürdüremiyoruz gizli kalmanın 
İçkiler içiyoruz, en çok da kötü içkiler – Hıh sığınmak! 
Bilmem ki ne demeli, böylesi içinden geliyor insanın 
Belki de alışıyoruz, soylu bir düşüncedir alışmak 
Diyoruz, belki de 
En önce İsa almıştır kendi söylevlerine 
Sonra da biz; ya durmak, ya da bir zincirle oynamak bütün gün 
Ya da pek olağan şey, katılmak bir döğüşe 
Korkmak, o kadar korkmak ki sonuca varmak için 
Sinmek, kalakalmak dört duvar arası bir yerde 
Bakınca duvarlara – üstelik böyle de bakmak kendimize 
Biz ki dört kişiyiz evde; ben, çocuklar ve karım 
Artık tadını sürdüremiyoruz gizli kalmanın.

Karımı soruyordunuz, her zamanki gibi çok geveze 
Bir gün onu yaşarken görmüştüm – görmüştünüz 
Çiçek mi koparıyordu ne, elini tutmuştum tutmuştunuz 
Yani ben ne yaptıysam, o sizin de yaptığınızdı biraz 
Ben ki ne yapmıyordum, o sizin de yapmadığınızdı.

Karımı sormuştunuz, nedense ölmüştür karım 
Sizinle yemeğe gitmek gibi kolay ölmüştür işte 
O kadar kolay ölmüştür ki, belki de anlatırım 
Ne süs, ne çiçek, ne de bir şölen 
Üstelik ne de bir şey eksiltti gülümsemesinden 
Konuşup duruyordu gene akşamlara dek 
Kumarsa kumar, içkiyse içki 
Yani bir kedi gelirdi arada bir 
Bir köpek siyaha koşardı ellerinden 
Bense o günlerde bir kürk tacirinin evinde 
Tırnakları kirli bir oğlanla 
Bir gemici durmadan bir sıkıntıyı anlatır 
Şişeleri devirir elinin tersiyle.

Karımı sormuştunuz, nedense ölmüştür karım 
Sizinle yemeğe gitmek gibi kolay ölmüştür işte 
O kadar kolay ölmüştür ki, elbette anlatırım 
Bana gelince, günlerce kendimi yokladım ben 
Elimi kanattım, yüzümü kestim, kafamı vurdum bir yerlere 
Uyudum uyudum uyudum öylesine 
Ve şaşırdım böylece yemek saatlerini 
Ve sabahlara karşı yattım, aklıma çocukluğum geldi 
Sevdim ki sevdim o her zaman sevmediğim şeyleri 
Koynuma bir bıçak yerleştirdim, düşmeyecek gibi eğilirken 
Geceleri kapkalın adamlarla döğüştüm 
Birinde yaralandım üç dikiş vurdular göğsüme 
Bir gün de peşi sıra gittim bir adamın 
Siyah elbiseli, siyah şapkalı, eldivenli 
Adamsa ummadığım şey, bir bankaya girdi 
İstediğim kirli işlere karışmaktı, olmadı.

Bir gün de bir lokantaya girdim, yanımda biri vardı 
İğrendim, ama susmayı seçtim sadece 
Böyleyken garsonun biri elini kesti 
Çıkardı mendilini, bir düğüm attı üstüne 
Masaya geldi derken usulcacık masaya 
Geldi: ne içersiniz? sahi biz ne içer mişiz? 
Şarap mı, konyak mı ve ne dermişiz viskiye 
Çıkalım dedim o yanımdaki kız gibi herife 
Başını salladı, kim olsa böyle yapardı, çıktık 
Karanlık, uzakta surlar ve kadınlar geliyordu üstümüze 
Bense şaşırmış gibi çıkalım diyordum durmadan 
Adamsa bakıyordu, şaşırmış bakıyordu kendimize 
Hep böyle diyordum işte, çıkalım çıkalım çıkalım 
Çıkalım diyordum, çıkalım diyorduk, hadi çıkalım 
Nereye, ama nereye?

Belki de biliyoruz, doğrusu bilmiyorum, biliyor musunuz? 
Ben askerdim, yağmur mu yağıyordu, bir yere geldim 
Üçüncü sınıf bir otele indim, tırnaklarım kirliydi biraz 
Bir o kadar da kirliydi ayaklarım 
Burnum mu kanadıydı ne; ispirto, pamuk, sırtüstü yatmak 
Yattım öğleye kadar, otelci karısını dövdü aşağıda 
Üç çocuğu vardı otelcinin, bir horozun başındaydılar 
Sabahsa bir karışık şeydi, sanırım peynirler, salamlar kesiyordu 
Adamlar 
En ayıp yerlerini tıraş ediyordu biri 
Alıştım gitti 
Sonra yıkandım, tıraş oldum ben de, görmeliydiniz 
Sonra da bir bara gittim – nee! Bara mı gittiniz? 
Doğrusu müzelere gidecektim, biriyle buluşacaktım – sonra da 
Tam üç yıl oluyor özlediğim bir kadınla… 
Öldüyse, hayır ölmemiştir, nereden çıkardınız? 
Neyse ben bara gittim, çıkarken anladım gittiğimi 
Başım da ağrıyordu, üstelik alnımın üstünde koca bir yara 
Ya duvara çarptımdı, diyorum, ya da kestimdi bir bardakla 
Ya da kim bilir, bana sorarsanız tanrısal bir şey 
Elbette, kim ne der, inanmışım ben 
Bir keder, bir susuş ve bütün bunların yüze vurmuşluğuna 
Otele döndüm sonra, oteller gidiyordu biraz 
Girmeler çıkmalar, uzanıp yatmalar büyüyordu odalarda 
Otelci duruyordu, karısı duruyordu, çocuklar durmuştular 
Birden aklıma geldi, dilimi çıkarttım onlara 
Dilimi çıkardım; sipsivri, kıpkızıl, ucunu oynatarak 
Onlar ki biraz şaşkın, acıyorlar gibi biraz da 
Sonra pek tuhaf oldu, ne yapsam, yalıyor gibi yaptım elimi 
Öyle ya, elimi kestimdi ben – ne yani, deli değilim ya!

Yukarı çıktım, bilseniz çığlıklar içindeydi odam 
Yataklar bir şeyleri kaydırıyordu soluk soluğa 
Bardaklar büyümüş – o gün bugündür anlatamam büyümeyi 
Çoraplar, gömlekler, kravatlar taşıyordu sokağa 
Bir kedi esniyordu – ben gördüm – üstünde şehirlerin 
Bir böcek – yetişir be – dünyayı yokluyordu bacaklarıyla 
Yığılmış kalmışım öyle, sonradan anlattılar 
İyi ki anlattılar, otelci karısını dövdü gene aşağıda 
Biliriz, üç çocuğu vardı işte otelcinin 
Ama bilmiyoruz, biz neydik ve ne olmağa.

Kalktım bir bara gittim – nee! bara mı gittiniz? 
Doğrusu müzeleri gezecektim; biriyle buluşacaktım – sonra da 
Tam üç yıl oluyor özlediğim bir kadınla 
Kadın mı dediniz, dedim ya, ne olacak? 
Hiiç! 
Alışmak, sadece alışmak.

Ben o kadınla yattım mı, kör olayım bilmiyorum 
İnanın yattımsa 
Ama bilmiyorum.

X

“Ya ne yapmalı” diyor annem bu geçkin çizgileri 
“Yıllardır aynı evdeyiz” bunu ne yapmalı 
Babam: ve ne yapmalı diyor bu bir yığın geleneği 
İşte bir sahnedeyiz: ev, gelenek, duygulu kadın 
Bense ufacık taşlar üzerinde bir ufacık şey olmanın 
Bir pencere beyaz, bir karanlık mayhoş, ne iyi 
Sürüyle odalar, sürüyle gülüşler, sürüyle konuşmalar 
Ne yazık! vakit de yok kurtarmak için geleceği 
Düşünsek bile şimdiden – düşünemiyoruz ya 
Üstelik ne çıkar bundan ve ne katardı yaşamımıza 
Hiçbir şey! çünkü ne varsa içimizde gelecek için 
Sanki bir öyküsü bu hayatı süslemenin 
Soframız, yatak odalarımız, lambalarımız 
Annemin tarih kitapları, babamın güneş gözlükleri 
Kuyular gibi işte, şişeler sarkıttığımız yaz akşamları 
Tavan arasındaki boşluk, gölgesi karşı duvarın 
Kırlangıç yuvaları, yüzümüzden cins kanatların geçtiği 
Kavunlar karpuzlar yardığımız, o yemekten ayrı düşündüklerimiz, o 
Bir şey mi kaybettik öyle, kim bilir bize neler eklediği 
Sonra bir bıçak gibi durduğu sarısı içe çökmüş lambaların 
Babamın kaşları çatık, annemse düşünceli 
Kim bilir n’olduydu gene, diyelim bir yoksulluk önceliği 
Belki de hiçbiri değil, canımız sıkılmak istemiş o kadar 
Annem: ve ne yapmalı diyor bu geçkin çizgileri 
Böylece bir sahne daha: güneşler, alışmak ve biz 
Sanki bir tramvaya bindik, az sonra ineceğiz 
Aksilik bu ya, diyelim ansızın bozuldu tramvay 
İndik ve yeniden beklemeye koyulduk hepimiz 
İşte bir sahne daha: bir sigara yaktıydı babam 
Annem saçlarını düzeltti, bir şeyler gösterdiydi eliyle 
Bizse kısa bir oyun tutturduk, hiç! yetinmek için sadece 
Öyle bir sahne ki bu: anladık, sevdik ve unuttuk herşeyi 
Sonra bir tramvay daha geldi.

XI

Size baktığım yol uzamakta 
Kendime baktığım yol uzamakta 
Yoruldum, bunaldım, canım sıkılıyor 
Eve dönmeliyim, iyi bir yemek, uyumak istiyorum sonra 
Yok eğer uzayıp gidecekse bu iş 
Derim ki vakit erken, hava da güzel nasıl olsa 
Çocuklar görürüm, uzağa bakarım, saçlarımı tararım hiç değil 
Belki de biri seslenir, güneşler güneşler tutan uyruğunda 
Bir resim görürüm ya da – ortalık inceydi biraz 
Ya da resim gördüm; köşede, antikacıda 
Ve düşündüm diyelim yanında bizim şamdanların 
Bir uyuşma olacak annemin saçlarıyla da 
Ne zaman? elbette sabahları 
Sabaha baktığım yol uzamakta 
Uyumak, nasıl uyumak, daha bilmiyorum 
İki perde arası soğuk bir limonata 
Belki de çıkınca evden taşıtlar beklediğimiz 
Ve taşıtlar beklediğimiz durakta 
Birini gördüğümüz ya da, geveze, kaypak, sıkıcı 
Bitmesi bir olayın – ölüm mü geliyor aklınıza? 
Kim bilir, belki de ölüm 
Ama korkmayın, bütün iş korkusuzlukta 
Öyle ya, ha dibinde ölmek gümüş şamdanların 
Ha bir cellat elinde, gözleriniz kapalı 
Belki de yürüyorken iki taşıt arasında 
Belki de bir intihar; güzdü, çiçekler vardı

Şişman bir adam kulaklarını tutuyordu dünyada 
Dünyaya baktığım yol uzamakta 
Ve biraz düşünsek mi, alıştık nasıl olsa 
Kim bilir neyi istiyorduk, neyi anmıştık az önce 
Dönsek mi dersiniz, gene dönsek mi oraya 
Oraya baktığım yol uzamakta 
Ya da bir bahçedeyiz – üstelik kadınlar vardı 
Ağzınız, çatallar, tarçınlı pasta 
Ya da bir toplulukta – iyi yaptınız! 
Bu çok hoştur! “size söylüyorum” yaramaz çocuk! 
Beni de sandınız! – evde mi? – hayır! Limonlukta 
Ve hemen kalktınız, bir yangın yeriydi orası 
Ya da aklınız olacak sizi bir yangın yerine bağladı 
Kızgın güneşte bir şişe ispirtoyu devirdiniz 
Kutsal bir iş yaptınız ve yerleşti sizde bu kanı 
Belki de bir din devirdiniz; anneniz, annenizin saçları 
Gümüş şamdanlar, sabah ışığı, vesaire 
Ve sanki her olay, her davranış ölümün bitişiğinde 
İşte evdesiniz, iyi bir yemek, uyumak istiyorsunuz sonra 
İstemek, neyi istemek, daha bilmiyorsunuz 
Açtınız radyoyu, ılıyan bir ses kanınızda 
AIO, İAO, AĞ UĞ AĞ 
Ve kahkahalar arasında kahkahalar 
Orada, aşağıda 
Tek umut, tek varış, tek kurtuluş gibi 
Ve kaskatı kesilmiş, beyaz 
Sallanıyorsunuz boşlukta.

XII

Bir kedi başını kaldırdı, ve adam esnedi – tak 
Bir yüzü vardı kocaman düşüverdi avuçlarına 
Bilmem ki gelir miydi? – saat üç buçuk – üstelik hava.. 
Sonra şu yağmur bulutu, boşandı boşanacak 
Bir kedi ürperdi, ve adam yeniden esnedi – tak 
Acaba? 
Yazıldı saatin üç buçuk olduğu havaya 
Boşandı, taptaze üçler halinde bir yağmur 
Kim bilir, bu saatte, onu anlıyorum 
Belki de unutmuşumdur. 
İşte düğmeler, iğneler, ibrişimler satılan bir dükkânda 
Herkesin akşamı onu buluyordu 
Bir adam sakallarını yokluyordu kasılarak 
Sizi bekliyorum – beni bekliyormuş – niye olmasın? 
Bir bakış, bir gülüş ve yüzünü yüzüne tutuyordu ustaca 
Adamsa şunu yapıyordu: hiçbir şey, ama hiçbir şey 
Ne tuhaf! – Ben olsam! – ne çıkar ben olsam da 
Gelmedi, gelmeyecek ve otuz yıl önce yazlıkta 
Oturmuş bir köstebek yavrusunu bekliyor 
Çıkmadı ama çıkacak – babası sesleniyor 
Bir sofra duruyor, gerilmiş çilek kokularıyla 
Tam çileğe geldi sıra, uzattı çatalını batıracak 
Hayır! bir tuhaftır bu, insan gecikmek ister biraz da 
Gecikmek: sanırız bizi bir şeyler bekliyordur olağanüstü 
İşte ansızın biri çıkacaktır karşınıza 
Hiç yoktan biri çağıracaktır sizi 
Ya da bir kadın bayılacak, bir memur çıldıracaktır önünüzde 
Bir kurşun, bir kurşun daha 
Yere serecektir bir serseriyi 
Gecikmek: bana kalırsa eve dönmeli en iyisi 
Bir küfür, bir patırtı ve babası çıkışıyor 
Annesi, annesi biliyor başına geleceği 
Bahçede bir kız çocuğu erik ağacını sallıyor boyuna 
Diyelim her olayda böylece bir şeyler bulunur 
Kalsın, daha çok zaman kalsın diye hatırda 
Bir gün, bir benzin deposu havaya uçmuştu biliyorum 
Bir alev, bir duman, usulca sokulmuştum 
Yanmış bir cep saatini aklımda tutmuştum yıllarca

Gelmedi, ama gelecek, nedense alıştık zamansızlığa 
Bir kedi başını kaldırdı, ve adam esnedi bak 
Demek siz! – koca ihtiyar! – ıslandım işte! 
Saat üç buçuk, vallahi saat üç buçuktu gene 
Hey tanrım neye yaradı sanki unutulmak 
Kadın saçlarını tarıyor ve usulca sokuluyordu adama 
Adamsa ayağa kalkıyor ve işte ayağa kalkıyordu ustaca 
Dışarı çıkıyor, içeri giriyor, üç aşağı beş yukarı 
Kadınsa domates doğruyor, yok mu ya bu yaz yağmurları 
Evet, sahiden, niye? 
Soruyor kadın: 
Bu yaz yağmurları..

XIII

Şimdi her yerden bakıyorlar – demek uykusuzum – 
Kral birini çağırıyor uykusuz bitmiş olarak 
İşte Salı, akşama doğruyuz, Bay Kemik Taciri kestiriyor 
Vahalam’da, bilmem ki neresidir Vahalam 
Babamın, ak saçlı babamın açtığı yara 
Bir tarla konusu 
Oysa bre dolduran doldurana boşluğu 
Babamın akıttığı kan 
Bilmem ki neresiydi, neresidir Vahalam 
Babamı tanıyorum; oysa çorabı, tütünü, acılarıyla o adam 
Eksiği yok küfürden yana 
Onu buğdaylar öldürecek, sapsarı öldürecekler onu 
Belki de gelenek bu 
Al kılçıklarıyla ve hep birden – tamam! 
Bilmem ki neresiydi, neresidir Vahalam.

Kral birini çağırıyor, basarak parmağını kağıda 
Bay Kemik Taciri çamurdan yüzünü üstümde tutarak 
Hırçık ve kadınsal bir sesle çıkışıyor 
Anlamak, sadece anlamak istiyor korktuğumu 
Bir adam sokağın alt yanını doldurdu 
Kırmızı elleriyle 
Masa camında bir çınar yaprağı derinleşiyor 
Evet, sizi anlıyorum 
Yani kendimi 
Saat beş, bu üçüncü çay, kalkınan bir yerimi öldürüyorum 
Ve işte bilmiyorum katil kim 
Bir burgu, gene bir burguyu oyuyor 
Ve karım otuzunu dolduruyor bu akşam 
Saat beş, diyelim erken dönmeli eve 
Kral birini çağırdı ve işte birini kovmak üzere

Genel bir yanlışlık olacak, hadi kazandı Bay Kemik Taciri 
Beni bu kemikler öldürecek, yağlı, pis hayvan kemikleri 
Olanca aklığıyla ve hep birden – tamam! 
Bilmem ki neresiydim, neresiydi Vahalam.

Kral tacını çıkarıyor, başı ağrımış olacak 
Onu selamlıyorum, kapıyorum kapıyı ardından 
Saat beş, bakınca camdan onu görüyorum 
Camlarda iri gölge derinleşiyor, o 
Kralsa tavana bakıyor, bir kristal avize haklayabilir onu 
Bay Kemik Taciri karşıya geçiyor başarıyla 
Ben sadece paltomu giyiyorum

Akşam 
Kral birini çağırdı; biraz et, biraz da şarap 
Oturmuş masaya Bay Kemik Taciri 
Karısı ve dört çocuğuyla 
Duvarda bir tüfek asılı, durmadan ona bakıyor 
Tavşanlar, keklikler, turnalar oluyor tüfeğin ucunda 
Başkaca bir şey olmuyor 
Ben kötü bir meyhaneye dalıyorum, ortalık küf kokuyor.

Duvara alıştırıyorum gözlerimi – siz nesiniz duvarlar? 
Hiiç! sadece duvarız biz 
Öyleyse bir yarım saat, karım da bekleyebilir 
Adamlar önce beyaz değil, sonra beyaz 
Bir şapka gene bir şapkaya asılı 
Bir palto gene bir paltoya 
Bir adam kendiyle döğüşüyor bir adamda 
Evet onu anlıyorum 
– Yani kendimi –

Bir kadın bir sürahide biriyle sevişiyor 
Bir burgu gene bir burgu oyuyor ayrıca 
Bir adam dikilmiş ve dikilmiş içiyor durmadan 
Hey tanrım! omuzlu, güçlü kuvvetli 
Kocaman bir çocuk yüzü taşıyor yalnızlıktan.

Gece, saat on, karım otuzunda olmalı diyorum 
Bir gidip bir geliyorum karanlıklarda 
Çiçekler alıyorum, bitmeden çiçeklerini gecikmelerin 
Ve dalıyorum içeri ışıksız bir kapıdan 
Aranmak, yenilmek, ve hayır! utanmaktı Vahalam 
Kral uyandı, karım iç çekiyor durmadan 
Bir sabah ışığı kendini yerden yere vuruyor 
Kızım uyuyor ve uyuyan biri gibi konuşuyor karım 
Bir duvar resmi gibi konuşuyor 
Kral? 
Kral uyandı.

Saat dokuzu on beş geçiyor, üşüyorum 
Güneşler mi vuruyor sırtıma ne, üşüyorum 
Ölgün ve değişmez adımlar atıyorum, üşüyorum 
Karanlık, pis adamlar çıkıyorlar mağaralarından 
Ne umut, ne hiçbir şey, sadece çıkıyorlar 
Bir gece, bir sabah, ve benim bakışlarımı taşıyorlar 
Karım ağlıyor, kızım uyuyor, karımsa gene ağlıyor 
Diyorum 
kim bilir 
belki de 
tamam! 
Orasıydı Vahalam.

XIV

İşte bu boşluk, durmadan bizi çağırıyor 
Kremler, pudralar, iç bunaltıcı kokular gibi 
Bir kır bekçisi köpeğini sevdi 
Bir çocuk delinmiş bir kovayı sürüdü – nereye? 
Bir kadın bağırdı bağırdı bağırdı 
Tam on yıl öncesine yarayacak bir sesle.

-->

<!doctype html>
<html lang="tr">
<head>
<meta charset="utf-8">
<title>MEFHUM.ORG • epilog, La Pluie, Ölüm Var Abi, E-Posta, Özel Defter, Codex</title>
<meta name="description" content="MEFHUM.ORG; epilog, la pluie, ölüm var abi, MEposta, biyopedi ve Codex'den oluşan bir internet sayfaları birleşimidir. odak noktası edebiyattır.">
<meta name="keywords" content="MEFHUM.ORG,epilog,la pluie,MEFHUM.ORG Posta,MEFHUM,edebiyat,şiir,codex,hikaye,roman,oğuz atay, samet altun,samet cevher,melisa şikar">
<meta name="author" content="Samet Altun">
<meta name="robots" content="index, follow">
<meta name="language" content="turkish">
<meta name="copyright" content="Copyright all 2016, MEFHUM.ORG">
<meta name="Base url" content="https://www.mefhum.org">
<meta name="revisit-after" content="180 days">
<link href="https://www.mefhum.org/favicon-32x32.png" rel="shortcut icon" type="image/x-icon">
<link href="https://www.mefhum.org/favicon-96x96.png" rel="apple-touch-icon" sizes="">
<link href="mefhum.css" rel="stylesheet">
<link href="index.css" rel="stylesheet">
</head>
<body align="center">
<div id="container">
<div id="wb_Image1" style="position:absolute;left:397px;top:0px;width:240px;height:240px;opacity:0.80;z-index:1;">
<a href="https://www.mefhum.org"><img src="images/logo.png" id="Image1" alt=""></a></div>
<div id="wb_Text1" style="position:absolute;left:199px;top:230px;width:614px;height:42px;text-align:center;z-index:2;">
<span style="color:#000000;font-family:'Segoe UI';font-size:16px;"><strong>Eve dön! Şarkıya dön! Kalbine dön!<br>Şarkıya dön! Kalbine dön! Eve dön!</strong></span></div>
<div id="RollOver1" style="position:absolute;left:199px;top:283px;width:200px;height:300px;overflow:hidden;z-index:3">
<a href="https://epilog.mefhum.org" title="epilog">
<img class="hover" alt="epilog" src="images/epilog2.png">
<span><img alt="epilog" title="epilog" src="images/epilog1.png"></span>
</a>
</div>

<div id="RollOver2" style="position:absolute;left:406px;top:283px;width:200px;height:300px;overflow:hidden;z-index:4">
<a href="https://pluie.mefhum.org" title="la pluie">
<img class="hover" alt="" src="images/la_pluie2.png">
<span><img alt="" title="la pluie" src="images/la_pluie.gif"></span>
</a>
</div>
<div id="RollOver3" style="position:absolute;left:613px;top:283px;width:200px;height:300px;overflow:hidden;z-index:5">
<a href="https://olumvar.mefhum.org" title="&#246;l&#252;m var abi">
<img class="hover" alt="" src="images/olumvarabi2.png">
<span><img alt="" src="images/olumvarabi.png"></span>
</a>
</div>
<div id="RollOver4" style="position:absolute;left:199px;top:590px;width:200px;height:300px;overflow:hidden;z-index:6">
<a href="https://posta1.mefhum.org" title="MEFHUM.ORG Elektronik Posta">
<img class="hover" alt="" src="images/meposta2.png">
<span><img alt="" src="images/meposta1.png"></span>
</a>
</div>
<div id="RollOver5" style="position:absolute;left:613px;top:590px;width:200px;height:300px;overflow:hidden;z-index:7">
<a href="https://codex.mefhum.org" title="MEFHUM.ORG Codex">
<img class="hover" alt="" src="images/codex2.png">
<span><img alt="" src="images/codex1.png"></span>
</a>
</div>
<div id="RollOver6" style="position:absolute;left:406px;top:590px;width:200px;height:300px;overflow:hidden;z-index:8">
<a href="https://biyopedi.mefhum.org" title="biyopedi">
<img class="hover" alt="" src="images/biyopedi2.png">
<span><img alt="" src="images/biyopedi1.png"></span>
</a>
</div>
<div id="wb_Text2" style="position:absolute;left:199px;top:902px;width:614px;height:17px;text-align:center;z-index:9;">
<span style="color:#000000;font-family:'Segoe UI';font-size:13px;"><strong>MEFHUM.ORG • yirmi sekiz ağustos iki bin on altı</strong></span></br>
<span style="color:#000000;font-family:'Segoe UI';font-size:12px;"><a href="https://www.mefhum.org/indexex.php" alt="eskiden"><b>[ <i>eskiden</i> ]</b></a></div>

</div>
</body>
</html>